Sağlıkta Dönüşüm Programı kapsamında hazırlanan tam gün yasa tasarısı meclise getirilmiştir. Serbest piyasa ekonomisinde sosyal barış için devletin bir takım düzenlemeler ve sınırlamalar getirmesi normal olmakla birlikte sözde insani gerekçelerle ve yasakçı bir zihniyetle muayenehaneler dahil her türlü özel sağlık sunumunun baskı altına alınması ve yasaklanması yanlıştır. Kamuda çalışan hekimlerin mesai dışı saatlerde mesleklerini serbest olarak icra etmelerini yasaklamak da bir mesleki ve insani hakkın gaspıdır.

Yasa hekimlerin toplum önünde saygınlıklarını azaltacak sözde gerekçelerle ve çok yanlış bir üslupla sunulmaktadır. Bu tasarının gerekçesinde muayenehanelerin haksız bir kazanç yolu, hekimlerin paragöz, çıkarcı, neredeyse ahlaksız olduğu iftirası yapılmakta, bunun engelleneceği ve halkın sömürüden kurtulacağı seslendirilmektedir. Çeşitli nedenlerle yasayı eleştirenler siyasiler tarafından çok aşırı kazanan doktorlar, paracı doktorlar gibi yakışıksız sıfatlarla yaftalanmaktadır. Bu hakarete varabilecek suçlamalar hekimleri üzmektedir.

Bir bilim dalı olan sağlık yönetimi; miting meydanlarının malzemesi haline gelmiştir. Siyasilerin savunduğu ücretsiz sağlık hizmeti iddiası, her şeyin çok daha güzel olacağı vaatleri uygulanabilir değildir. Katkı payı, ek ücret gibi uygulamalar bu iddianın zaten gerçekçi olmadığının delilidir. Sağlık sistemini yalnız hasta taleplerini dikkate alarak seçim meydanlarından yönetmek, oy hesabı yaparak yaklaşmak yanlıştır. Bir çok hekim yasanın populist siyasi yaklaşımların ürünü olduğunu düşünmektedir. Sağlık bakanımız da hekimlere yönelik olarak siz yüz bin kişisiniz benimse hedefim yetmiş milyonu memnun etmek diyerek bu düşünceyi pekiştirmektedir.

Kısmi zamanlı çalışma hasta memnuniyetine dayalı serbest hekim yarışına ve hekimlerin kendilerini geliştirmesine neden olmaktadır. Yasa iyi hekim olmanın ve risk almanın kazanımlarını engelleyecek, sağlıkta kaliteyi bozacak karakterdedir. Bu hali ile tam gün yasası hizmet sayısının ve sağlık maliyetlerinin artışı dışında ülkemize bir katkısı yoktur. Sağlık eğitimini olumsuz etkileyecektir. Sağlık sistemi kalitesi hekimin yakın ilgi, tecrübe ve güncel bilgisine bağlıdır. Doktorun çalışkan, kaliteli ve özverili olması zorlamayla,tamamen memurlaştırmakla hele de çeşitli ithamlarla olamaz. Siyasilerin ifade ettiği gibi ülke dışından getirilecek 50 dolar maaşlı hekimlerle de sağlık sistemimiz kurulamaz.

Sosyal devlet temel sağlık ihtiyacını karşılamalıdır. Ancak sağlık çalışanları birer profesyoneldir. Muayenehane gelirlerine alternatif gösterilen döner sermaye ödemeleri yetersizdir. Emeklilik sonrası kazanımları yoktur. Yasa tasarısının bu eksikliği siyasilerce de fark edilmiştir. Hekimlere şaka gibi gelen ?özel bireysel sigorta? yaptırmaları önerilmektedir. Artık sadece özel sektör değil, kamuya ait sağlık kurumları da döner sermaye ve performans uygulamalarıyla birer işletme niteliğindedir. Bu vasatta sözde insani gerekçelerle serbest girişimleri yasaklamak hatadır. Doğru bir sistem arz-talep dengesi, gerçekçi temellerde kurulan esnek ve akılcı işletmecilik modelleri ve suistimallere karşı oluşturulan mekanizmalar ile sağlanabilir. Ülkemizde daha önce iki kez tam gün yasası denemiş ve başarılı olmamıştır. Tekrar diretmenin anlamı yoktur.

Tam gün yasası savunulabilir ama bir ahlak yasası değildir. Hekimlerin hak kaybına neden olmadan yeni denetim metotları ile istismarlar önlenmelidir. Bütün camia kirletilmemelidir. Kısmi zamanlı çalışmanın rasyonalize edilerek devamı halkımızın lehinedir.